Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…

Gece başlamışsa ve uyumak için acele etmiyorsa yüreğin; 
hala düşünecek hala yapılacak bir sürü işin ve bir sürü planın olduğunu söylüyorsa beynin; 
buna karşılık günün bütün yorgunluğunu belki de hiçbir şey yapmamana rağmen sana hissettiriyorsa bedenin; 
konuşmak istiyorsa bir şeylere ulaşmak istiyorsa kalbin ama
sadece yalnızlığın o ağır o derin sesiyse hissettiğin…


Üşüyorsan ama soğuktan değil 
Susuyorsan ama korkundan değil 
Gidiyorsan ama istediğin için değil ve arıyorsan ama bulmak için değil
Her dakika daha ağır geçiyorsa ve geçen her dakika seni daha fazla yoruyorsa
Gelecek seni güldürmüyorsa aksine geçmiş özletiyorsa kendini 
En masum anında lanetlenmişse bedenin ve yanıyorsa ateşler içinde belki de kutuplarda yürürken 
Ve sadece yalnızlığın sesiyse duyabildiğin…




Vazgeçmek istemediklerinin senden kaçarcasına uzaklaştığını görüyorsan ama koşamıyorsan artık ve her bağırmak istediğinde düğümleniyorsa sözcükler boğazına ve canını acıtıyorsa içinde kalan her bir harf En çok yardıma ihtiyacın olduğu anda aslında kimsenin sana yardım edemeyeceğini biliyorsan buna rağmen medet umuyorsan sana yabancı gözlerden. Yaptıkların hep yapman gerekenlerden farklı oluyorsa ve bunu anlayamıyorsan bir türlü

Her sabah uyandığında uyumak istiyorsan
geceyi istemiyorsan yalnızlığın sesini ve yine bitmeyecek bir geceyi 
Buna rağmen günler hep kısalıyorsa sana inat ve geceler alay edermiş gibi üşütüyorsa seni 
Buna rağmen yanıyorsan o soğukta ve anlıyorsan kimsenin bunu bilmediğini 
Özlüyorsan her geçen saniye bir önceki geceyi 
Ve yalnızlıksa tek duyabildiğin

Hiçbir çıkış yoksa ve yapayalnızsa bedenin 
Bembeyaz duvarlar içinde Bir resim Siyah beyaz… 
İçin yanıyorsa ve su içmek bile gereksiz geliyorsa
Sigaranın dumanı içindeki ateşi belli ediyorsa dışarıya
Ama anlamıyorlarsa Söndürmeye bile çalışmıyorlarsa 
Sormuyorlarsa Yoldan geçen herkesi tanıdığını düşünüyorsan 
Ve belki de yanında yürüyeni bile bilmiyorken 
selam veriyorsa herkes sana sırf sen onları tanıdığını düşünüyorsun diye 
Ve oysa tek bir yüz görüyorsan her zaman ama adını hatırlayamıyorsan bir türlü

Uyuyamıyorsan ve katlanamıyorsan yalnızlığa 
Kendinle beraber yaşayamıyorsan yalnız kalamıyorsan kendi başınayken 
Sayfalar sıra sıra bitiyorsa; kitaplar devriliyorsa raflardan ve sen okurken dakikalar geçmiyorsa hayatından;
yaşadığın bir masalsa artık ve başkalarının uyumaları için yazılmışsa bütün bunlar…
Gökten düşen üç elmadan biriysen başkalarının mutluluğu için .
Masal bitmişse ve unutulmuşsan bir köşede;



Bir çığ gibi geliyor demektir "AYRILIK"…


Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…


Anlat onlara peri masalının kötü bittiğini.



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim en güzel şarkım sensin.

Bana kendini hatırlat çünkü ben unutkanım. Bildiğin İlhan İrem şarkılarına benziyorum özetle ''Sensiz ben yolumu bulamam'' o halde aşk ne kadar uzak kalabilir ki parmaklarına... Cümleler yakalamasa şarkılar yakalar. Şarkıda söylediği gibi ; ''Sen sustuğuma bakma, konuşmaya gücüm yok beni anla.'' Her şey anlamsız değil mi? Genimizde mutsuzluk var. Toparlanamıyoruz, bir kere geç kaldık ya yetişemiyoruz. Sadece bende değil ki bu çelişkiler, sende de var. Üzerimiz örtüsüz, müziğin sesi kısık, ben seni bağırmak istiyorum çağıramazken... Her şey bir yana, sen ellerimden yana, onlar anlamaz bizi çünkü kalp tersten yazıldığında plak, içinde şarkılar var ve benim en güzel şarkım sensin.
Devamı

Belki ben her şeyi yanlış biliyorum, hayat böyle yaşanmamalı...

Sen beni alıyorsun ya hani kendine. Saklıyorsun cümlelerine öpüyorsun sokak aralarında özlüyorsun. Hayat çok fazla seçenek sunmuyor ve ardı ardına sevemiyorsun. Sevdikten sonra dinlenmek gerekiyor, toparlanmak lazım. Öyle soluksuz sevecek k adar yetenekli değiliz. Sevişmek elini tutmaktı benim için, herkesten farklı... Bizi biz yapan uzun yolculuklar ve kulağımı öpen sesindi. Çocuk yanını sevdim ben senin, çocuktun zaten öğrenemedin sevmeyi... Çocukluk oyunlarına benzemiyordu aşk ve bir çocuğu kandırdığın gibi kandıramazdın beni, çocuklar neden kolay inanırdı? Aptallıktan mı? Saflıktan mı? Yoksa ilk kez karşılaştıkları için mi? Hangimiz ilk ''Seni seviyorum'' lafına inanmadık ki? İnsan bir kere kandırılınca bir daha inanmıyordu. Biz gibi... Sahte şeyler kalır ardımız sıra, dünya üzerine düşünürsek ne kadar gerçek olabiliriz ki? Eninde sonunda kaybetmiyoruz sanki... Güldürme beni aşkım, kimse sonsuza kadar bizim olamaz. Müzik azalır vokal'in sesi artar. O anı çok sev...
Devamı

Yalnızlık iyidir, bir kere trip atmıyor.

Bizden öncekilerin söyle(ye)mediği sevgileri olmuştur. İnsan bazen susuyor hatta çoğu zaman. İçimize attıklarımız dışımızda kalan insanlara eşit oluyor. Belki susmasan yanında olacak ama susuyorsun çünkü susmanın riski sıfırdır.  İnsan risk  almadığında daha yalnız kalıyor. Özellikle erkeklerin böyle sıkıntıları var. Kızlar biraz daha rahat. Hani ''ilk adımı erkek atar'' felsefesinden gelen bir şey bu. Gerçi bu felsefeyi uyduran kim onuda bilmiyoruz. Böyle bir felsefeye ihtiyacımız var mı onu da bilmiyoruz. Yaşantımızda genel olarak bir bilinmezlik hâkim. Sevgisini içine atarak ölen insanlar var. Muhtemelen sen de onlardan biri olacaksın ya da bu yazının etkisiyle gidip birine; ''Ben aslında seni seviyorum'' diyeceksin. Bu cümlenin sonunda o üç harfli şey olabilir. Yani göt olabilirsin. Sevgiye karşılık alamamak göt olmak mıdır? Orası tartışılır. Kimse kendiliğinden anlamaz. Yani bir kızdan şöyle bir cümle duyamazsınız: ''Sanırım sen beni seviy...
Devamı