Hak etmediklerini yaşayarak büyür insan...
Uzun uzun cümleler kurabilirim, bitmiş şeylerin arkasından konuşmak, en az susmak kadar kolay... bitirmek diye bir şey var ki, öyle kolay değil ama zor da değil. İçine düştüğün şeyden bir kaçış belkide... Yapacak bir şeyin olmadığı zamanlar vardır. Bazen sadece öyle olması gerekmektedir. Bazen sırf bu yüzden biter. Sırf öyle olması gerektiği için çeker gider. Arkasına bakar ya da bakmaz, işin aslı burası çok önemli değil. Arkasına baktığında severek gitti demek değildir. Önemli olan gitmesidir ve gitmiştir bir harf değiştiğinde bitmiştir. ''Ben ayrılmak istiyorum.'' Tamam ''Sen ayrılmak istiyorsun.'' Eee o zaman... ''Hadi eyvallah'' kısalığında bir veda ya da en yalanından bir ''Kendine iyi bak, hoşçakal sevgili yeariim'' cümlesi mi kullanılmalı tartışılır. Bu tıplı bazılarının künefeyi kaymaksız sevmesi gibi bir şey ve öyle anlar yaşar ki insan, kim s*ker bazılarını, bana sen lazımsın, ötesi yok! Doğum tarihimle, ölüm tarihimin arasındaki kısa çizgiye bir aşk sığdırabilirsem ne ala... Geri kalan her şey başkalarının olsun. Hadi eyvallah.
Yorumlar
Yorum Gönder