Böyle adamlarız biz.
Zararsız adamlarız bizler, her şeyin içine düşen, çabalayan, çıkamayan, orada öylece yok olan... Kendinden başkasına hayrı çok, uzaklara aşık ve hep sana yenik. Öyle alternatifsiz adamlarız bizler, kendini anlatamayan, gelişine yazan, sevenine susan. Şimdi bir denizin ortasında olmak vardı; yanında bir sandal kitap, içinde binlerce insan varken yapayalnız denizin tuzuna karışmak. Kendine oha demek bazen. Yazana değil, yazdırana bakmak ve şükretmek hep.
Yorumlar
Yorum Gönder