Ya sonra.

'' Bitti ! '' 
derken koruduğun soğukkanlılığına hayretle bakan 
göz bebeklerimdeki ıslaklığı sana farkettirmemeye çalışmak , ağzından çıkan ayrılık cümlelerini nasıl bu kadar rahat , 
bu kadar ustaca kurduğunu anlayamamak , 
buz gibi karşımda duran mimiksiz bedenine inanmayıp , 
'' Kal '' dememek için gururumla verdiğim savaş 
ve her zamanki gibi yenilişim , 
yüksek sesle '' Sensiz yapamam '' deyişim
ve senin umursamadan çekip gidişin .
Nasıl bir anlamsızlıktı ,
'' Artık yokum '' dediğin gün yaşadıklarım ...

Ya sonra ;

Sonrası uzun ve soluksuz bir işkenceydi .
Sevimsiz şarkıların
beynime empoze ettiği hatıralara başkaldırıp
unutmak isterken seni ,
yavaş yavaş kendimi unutmak ,
içmek sonra bayılıncaya kadar köşe başlarında ,
haykırmak ,
kelimeler birbirine yapışıncaya dek seni haykırmak .
Hatırlamak en son halini ,
ağzından çıkan sevgi sözcüklerini duyumsamayı özlemek ,
Sen hayatımdayken güzelliği dönüşen onca çirkinliğin ,
Sen gittikten sonra çirkefe dönüşünü ,
üstüme zift gibi yapışışını seyretmek ,
Kalemin yazabildiği her yere adını yazmak ,
silmek sonra bir buhran anında ,
sana ait ne varsa fırlatmak
acımı fırlatıyormuşcasına duvara
ve uyumaya çalışmak seni unutabilmek adına .
Uyanmak sonra kabuslarla ,
çöplüğü karıştırıp resmini bulmak ,
öpe öpe , baka baka sabahlamak .
Nasıl bir işkenceydi ,
ayrılık gecesi yaşadıklarım .

Daha da Sonra ;

Telefonun mesaj kısmına girip ,
saatlerce yolladığın mesajları okumak ,
ağlamak ;
ilk defa böyle içten ,
böyle cesur,
böylesi yana yakıla.
Başka birine ait olma ihtimalini düşünerek
bir çok geceyi uykusuz geçirmek ,
yakıştıramamak kendimden başkasını yanına ,
ayrılığın yarattığı travmadandı ,
üstüne alınma sen.
Seni her şeyim yapmış olmamdan olsa gerek ,
gittiğinde hiçbir şeyim kalmadı .
Bir gazete küpürüne iliştirilmiş
intihar haberi kadar acımasız aşk
ve sandığından acı değil kurşun ,
sandığından derin değil açtığı delik ,
yüreğime açılan delik kadar ...