Sen bana neleri öğrettiğini biliyor musun?

Aşkı 'aramadan' bulanların,kaybettiklerinde de neleri kaybettiğini bilmediklerini,anlayamadıklarını...Ya bütün kazaları aşk sandıklarını ya da bütün aşkları kaza olarak algıladıklarını...Ve bütün aşk şarkılarını savaş sirenleri olarak bellediklerini...


Kalplerine yüklü gelen her hesabı, bir elveda ile ödeyip "üstü kalsın" dediklerini...


Sen bana neleri öğrettiğini biliyor musun?


Acısı duyulmayan aşkın,aşk zannedilen aşk olduğunu...Kendime bile başkalaşacak kadar aşklaşabileceğimi...
Kendimden başka kaybedecek hiç bir şeyim kalmadığında,aslında her gidenin biraz beni götürdüğünü,biraz kendini bıraktığını ve bu yüzden azalarak çoğaldığımı...Aşkın uzaktan bakınca seçilmediğini,yaklaşınca geçilmediğini...Başkasına ait sandığın yollarda ona ait izler ararken,kendi ayak izine rastlamanın aklı başa değil,kalbe toplamak olduğunu ve bu uğurda sensizlikten ölmemek için sensizliğe tutunmayı...


Ama en çok; insanın,tanrının kendisine bahşettiği mükemmelliği bozmayacak kadar mükemmel olmadığını öğrettin...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim en güzel şarkım sensin.

Belki ben her şeyi yanlış biliyorum, hayat böyle yaşanmamalı...

Yalnızlık iyidir, bir kere trip atmıyor.