Bumerang

Karşıma çıkmanı isterdim iki tren biletiyle... Nereye gidiyoruz diye sormazdım sana ve inan mevsimlerin önemi olmazdı. Kış olsa üşümezdim, yazın sıcağından şikayet etmezdim.Trenden hiç bilmediğimiz bir istasyonda inelim desen inerdim. Bu yo lun sonu mutlulukmuş hadi koşalım desen, yorulsam bile koşardım sana dinlenelim demezdim. Başka yerlere gidelim, başka filmler izleyelim, başka diller öğrenelim desen; hayır demezdim. Şimdi düşününce; Ben seni çok koşulsuz sevmişim. Peki sen söyle gittiğin o yerlerde huzurda mısın?

Aşk bir bakıma insanın kendine yeni bir coğrafya bulmasıdır. İlk başlarda seni o'na yaklaştıran bütün yerleri seversin ki zaten her yer sıcaktır ama bazen araya bir soğukluk girer. İşte bu soğukluk anlamsız olabilir. Hani buzdolabını açıp b oş boş bakarsın ya; neden baktığını bilmezsin hani... İşte aradığın bir şey yoktur aslında tek aradığın değişikliktir. İlişkiler zamanla buzdolabının kapısını açmaya benzer. Çok sevmen, çok sahiplenmen ve bütün hayallerini onun üzerinden kurman sana bir mutluluk reçetesi olarak dönmez. Hayatını onun üzerine kurarsan her şeyi daha çabuk bitirirsin çünkü insan her zaman bir değişiklik arar. ''Ben çok seviyorum, ben aramam'' deme; ararsın. İlla aramam diyorsan; buzdolabının kapağını da açma. Sevdiğin bir şarkıyı üste üste en fazla ne kadar dinleyebilirsin ki? Birkaç gün? Bir ay belki... Belki de bir sene? Bir ömür? Evet bir ömür dinlemezsin. Şarkılar değişir. İnsanlar fena halde şarkılara benzer. Bir şarkıyı sevmekle bir insanı sevm...